کدام عاقلی ساعتها به دروغگو گوش میدهد؟

مثلا تصور کنید یکی از این هم وطن های عزیز بیایید سه چهار بار برای شما قصه سر هم کند.دفعهی پنجم دیگر حوصله تان سر میرود و هنوز دهنش را باز کرده میگویید:« باشه ،باشه ،فهمیدیم تو  و همه ی فامیل شاخ هستید . دست از سر کچلمون بردار.» یا اینکه حرفِ آدمی را که چند بار دورمان زده و جای حساسی دروغ گفته به راحتی باور نمی کنیم .این یک عکس العمل کاملا طبیعی است. اما تا حالا کسی را دیده اید ساعتها پای دروغ کسی بنشیند و بسیار هم لذت ببرد و باز هم شوق ِ گوش دادن داشته باشد؟و حتی به شنیدن دروغ حرص بورزد؟

پس جرا ما در مورد فیلم های هالیوودی این طور عمل میکنیم؟درصورتی که وقتی خوب فکر میکنم اغلبش دروغ است و فایده اش بیش تر از ضرر هایش؟

#انچه_در_فکر_من_میگذرد